در حالی که بسیاری از انسانها پس از یک روز طولانی، مقابل تلویزیون آرام میگیرند، ممکن است برای کسانی که سگ دارند سوال پیش بیاید: آیا شاید آنها هم علاقهمند به تماشای تلویزیون باشند؟ تحقیقات جدید نشان میدهد پاسخ نمیتواند ساده باشد.
مطالعات جدید منتشرشده در Scientific Reports نشان میدهد که جذابیت تلویزیون برای سگها بستگی دارد به شخصیت آنها و همچنین محتوای برنامهای که پخش میشود. بهگفتۀ دکتر جفری کاتز، سرپرست این مطالعه در دانشگاه اوبورن (آلاباما)، برخی سگها بر اساس سطح هیجانپذیری یا اضطرابشان واکنشهای متفاوتی از خود نشان دادهاند. همچنین محتوای تصویری که سگها میبینند تأثیر قابلتوجهی دارد. برنامهها و تصاویر مربوط به حیوانات واکنش بیشتری در آنها ایجاد میکند تا تصاویر انسانمحور
برای بررسی دقیقتر، تیم تحقیقاتی از مالکان ۵۱۳ سگ درخواست کرد در یک پرسشنامه آنلاین شرکت کنند. این پرسشنامه که تحت عنوان «مقیاس مشاهده تلویزیون سگها» (DTVS) طراحی شد، از افراد میخواستند رفتار سگشان مانند پنجهزدن، ناله یا جستوجو برای محتوای مختلف تلویزیونی شامل سگ، گربه، حیوانات وحشی، انسان و حتی صداها یا اشیاء بیحرکت — را رتبهبندی کنند.
نتایج نشان داد از میان ۴۵۳ سگ که گفته شد علاقه به تلویزیون دارند، بیشتر واکنشها مربوط به تصاویر یا صداهای حیوانی بود. سگهایی که شخصیت پرشور و واکنشپذیر داشتند، رفتارهایی مثل دنبالکردن تصویر در حال پخش را نشان دادند. ولی آنهایی که اضطراب بالاتری داشتند، حتی به صدای زنگ در یا بوق خودرو واکنش نشان دادند، حتی اگر تصویر مرتبط نداشت.
سن، نژاد یا تجربه قبلی با تلویزیون در این واکنشها نقش کمتری داشت؛ بهگفتۀ متخصصین، کیفیت بصری مناسب و وجود حرکت و صدای حیوانات در نمایشها مهم است. جالب آنکه تحقیقات دیگر نشان میدهند که واکنش صرف سگها به تلویزیون ممکن است گاهی به سبب جذب آنها توسط حضور ما در کنارشان هم باشد. فعالیتی که برای آنها تجربهای جمعی و آرامشبخش است.
متخصصین نیز اشاره میکنند که ساختار دیداری سگها (مانند نرخ تصویر که تلویزیون انسان ۶۰ هرتز است، ولی چشم سگ تصویر را تا حدود ۷۵ هرتز میبیند) باعث میشود آنها تصویر را دقیقتر تشخیص دهند. همچنین بهدلیل تراکم کمتر سلولهای گیرنده نوری در چشم سگها، تصویر تلویزیونی برایشان ممکن است تارتر باشد؛ اما باز هم برایشان جذابیت دارد، بهویژه اگر با رنگهای پرکنتراست، صدای طبیعت و حرکت همراه باشد.
در نهایت، این مطالعه نهتنها دیدگاه تازهای نسبت به دنیای ذهنی حیوانات خانگی فراهم میکند، بلکه ممکن است به توسعه روشهای سنجش بینایی سگها توسط دامپزشکان نیز کمک کند.