ایدهی استفاده از خون جوانان برای جوانسازی سالمندان، توجه روزافزون دانشمندان را به خود جلب کرده است و مطالعهی جدیدی نشان داده که چگونه برخی ویژگیهای جوانی پوست میتواند از طریق این نوع تبادل خون دوباره بازگردانده شود.
پژوهشگران با استفاده از یک مدل سهبعدی ویژه از پوست انسان در آزمایشگاه، اثرات سرم خون جوان را روی سلولهای پوستی آزمایش کردند. بهتنهایی، سرم خون هیچ تأثیری نداشت، اما زمانی که سلولهای مغز استخوان به آزمایش اضافه شدند، سیگنالهای ضدپیری در پوست شناسایی شد.
به نظر میرسد سرم خون جوان به شکل خاصی با سلولهای مغز استخوان تعامل میکند تا زمان را در سلولهای پوستی به عقب بازگرداند. این مطالعه توسط دانشمندان شرکت مراقبت پوستی Beiersdorf AG در آلمان انجام شده که معتقدند یافتههایشان پتانسیل عظیمی برای درک مکانیسمهای ضدپیری دارد.
آنها در مقالهی منتشرشده خود نوشتند:
> «پوست، بهعنوان بزرگترین اندام بدن، با توجه به اینکه اولین نشانههای پیری بیشتر در آن قابل مشاهده است و بازتابدهندهی سلامت کلی انسان است، بافتی ارزشمند برای بررسی فرآیند پیری محسوب میشود.»
برای برآورد سن بیولوژیکی بافت پوست، پژوهشگران متیلاسیون DNA و تکثیر سلولی را اندازهگیری کردند. نتایج نشان داد که سرم خون جوان توانسته سن بیولوژیکی پوست را کاهش دهد. شاخصهای دیگر پوست جوانتر نیز شامل افزایش فعالیت متابولیک و تقسیم سلولی بود.
در تحلیلهای بیشتر، ۵۵ پروتئین متفاوت که توسط مغز استخوان در پاسخ به خون جوان تولید میشد شناسایی شدند که هفت مورد از آنها به فرآیندهایی مانند نوسازی سلولها و تولید کلاژن مرتبط بودند. این پروتئینها میتوانند کلید درک اثرات خون جوان و مغز استخوان باشند، هرچند تحقیقات بیشتری برای آزمون آنها روی انسانهای زنده لازم است.
پژوهشگران افزودند:
> «ما چندین پروتئین را شناسایی کردیم که ممکن است عوامل اصلی جوانسازی پوست در سیستم ما باشند. مطالعات آینده برای تأیید این پروتئینها در زمینهی جوانسازی سیستماتیک پوست و روند پیری ضروری است.»
ایدهی استفاده از خون برای افزایش طول عمر و بازگرداندن جوانی قرنهاست که وجود دارد و حتی الهامبخش اولین داستانهای خونآشام بوده است. اما اکنون شواهد علمی فزایندهای وجود دارد که نشان میدهد این مفهوم میتواند واقعیت علمی داشته باشد.
مطالعات متعدد نشان دادهاند که برخی از فرسودگیهای ناشی از افزایش سن ممکن است یکطرفه نباشند و بتوان بدن را به روشهای مختلف برنامهریزی مجدد کرد تا روند پیری را کند یا حتی معکوس نمود.
با افزایش جمعیت سالمند جهان و طولانیتر شدن عمر متوسط انسانها، بدنهایمان لزوماً برای سالم ماندن در این مدت طولانی طراحی نشدهاند. تحقیقات اینچنینی میتواند راهبردهایی برای سالمماندن در سالهای پایانی زندگی و کاهش بیماریها و مشکلات ناشی از سن ارائه دهد.
پژوهشگران در پایان نوشتند:
> «پیری فرآیندی پیچیده است که سهم قابلتوجهی در بیماریهای مرتبط با سن دارد و چالشهای بزرگی را برای مداخلات مؤثر ایجاد میکند. تاکنون رویکردهای جامع ضدپیری کمی موفق به معکوسکردن علائم آن شدهاند.»
این تحقیق در مجله Aging منتشر شده است.