در سال‌های اخیر، تحقیقات زیادی درباره‌ی نقش ویتامین D در سلامت روان انجام شده است. اگرچه این ویتامین بیشتر با سلامت استخوان‌ها شناخته می‌شود، اما شواهد جدید نشان می‌دهد که کمبود آن می‌تواند بر خلق‌وخو، انرژی و سلامت روان تأثیر قابل‌توجهی داشته باشد. در این مقاله به بررسی ارتباط میان کمبود ویتامین D و افسردگی و اضطراب می‌پردازیم.
ویتامین D چگونه بر مغز تأثیر می‌گذارد؟
ویتامین D یک ویتامین محلول در چربی است که نقش حیاتی در تنظیم عملکرد مغز دارد. گیرنده‌های این ویتامین در نواحی مختلف مغز وجود دارند، به‌ویژه در قسمت‌هایی که مسئول تنظیم احساسات، خلق و خواب هستند. همچنین ویتامین D در تولید سروتونین (هورمون شادی) نقش دارد.
علائم کمبود ویتامین D:
خستگی مداوم
بی‌حوصلگی و کاهش تمرکز
بی‌خوابی یا خواب سبک
احساس اضطراب بی‌دلیل
افت خلق‌وخو به‌ویژه در روزهای ابری
دردهای عضلانی و ضعف عمومی
مطالعه‌ای که در Journal of Affective Disorders منتشر شد، نشان داد افرادی که سطح ویتامین D پایینی دارند، بیشتر در معرض افسردگی و اضطراب قرار دارند. همچنین، در بسیاری از بیماران افسرده، آزمایش‌ها کاهش سطح ویتامین D را تأیید کرده‌اند.
اگر به‌تازگی علائم افسردگی یا اضطراب در شما شدت یافته، یا در فصول پاییز و زمستان دچار بی‌حوصلگی یا خمودگی می‌شوید، بهتر است سطح ویتامین D خود را بررسی کنید. این کمبود به‌ویژه در افرادی که:
> کمتر در معرض نور آفتاب هستند
> رژیم غذایی ناکافی دارند
> پوست تیره‌تری دارند
> یا بالای ۵۰ سال سن دارند
بیشتر دیده می‌شود.
راه‌های جبران ویتامین D:
1. قرار گرفتن روزانه در معرض نور مستقیم خورشید (۱۰ تا ۱۵ دقیقه)
2. مصرف منابع غذایی مانند تخم‌مرغ، ماهی‌های چرب (مثل سالمون)، لبنیات غنی‌شده
3. مصرف مکمل‌ها (با تجویز پزشک)
4. چکاپ فصلی سطح ویتامین D خون
هرگونه تغییر خلق، احساس افسردگی یا اضطراب را جدی بگیرید و از جنبه‌های تغذیه‌ای آن غافل نشوید. گاهی راه‌حل یک مشکل روحی، نه در داروهای اعصاب، بلکه در یک ویتامین ساده نهفته است.
