تابستان داغ با چاشنی افت فشار آب
با شدت گرفتن گرمای تابستان و کاهش چشمگیر بارندگی‌ها، تهرانی‌ها با یکی از سخت‌ترین دوره‌های آبی خود مواجه شده‌اند. طبق اعلام رسمی شرکت آب و فاضلاب، استان تهران برای پنجمین سال متوالی با خشکسالی دست‌وپنجه نرم می‌کند و ذخایر آبی سدها نسبت به میانگین بلندمدت تا ۴۰ درصد کاهش یافته است.
مدیرعامل آبفای استان تهران، محسن اردکانی، در مصاحبه‌ای تأکید کرد که بارش سالانه در تهران به زیر ۱۴۰ میلی‌متر رسیده؛ عددی که عملاً توان تأمین آب پایدار برای جمعیت چند میلیونی پایتخت را زیر سؤال برده است.
نسخه آبفا: پمپ نصب کنید تا بی‌آب نمانید
در واکنش به افت فشار و قطعی‌های مکرر آب در برخی مناطق، شرکت آبفا اعلام کرده که هیچ برنامه‌ای برای قطعی گسترده آب ندارد. با این حال، از شهروندان خواسته شده برای مقابله با کم‌فشاری آب، در مجتمع‌های مسکونی اقدام به نصب پمپ و مخزن در طبقات زیرزمین کنند.
به گفته اردکانی، اختلاف ارتفاع ۸۰۰ متری بین مناطق پایین و بالای شهر تهران، موجب ناهماهنگی در فشار شبکه شده و تجهیزاتی برای یکنواخت‌سازی فشار در حال نصب است.
تضاد با گذشته: پمپاژ ممنوع بود، حالا تجویز می‌شود
نکته قابل‌تأمل آن است که تا چند سال پیش، آبفا نصب پمپ مستقیم بر روی کنتور را تخلف می‌دانست و تهدید به قطع انشعاب می‌کرد. اکنون اما، همان شرکت نسخه «نصب پمپ» را به‌عنوان راه‌حل ارائه می‌دهد. آیا این تغییر رویکرد به معنای عقب‌نشینی از وظیفه اصلی خدمات‌رسانی است؟
تهدید قطع برای بدمصرف‌ها
در شرایطی که برخی از مشترکان از افت شدید فشار یا قطعی‌های چندساعته گلایه دارند، مسئولان صنعت آب هشدار داده‌اند: در صورت ادامه مصرف بالا پس از اخطار، جریان آب مشترکان پرمصرف تا ۱۲ ساعت قطع خواهد شد. این در حالی‌ست که وزیر نیرو نیز از رفتار مصرفی برخی شهروندان انتقاد کرده و خواستار تغییر فوری الگوی مصرف شده است.
پرسشی جدی در دل بحران
در این میان، یک پرسش مهم ذهن بسیاری از شهروندان را درگیر کرده: آیا نصب پمپ و مخزن، چاره‌ای موقت و اضطراری برای عبور از بحران است، یا نشانه‌ای از عقب‌گرد در ارائه خدمات شهری‌ای که شهروندان بابت آن هزینه می‌پردازند؟
به نظر می‌رسد در شرایط کنونی، بیشتر بار مدیریت بحران آب بر دوش مردم افتاده؛ در حالی‌که انتظار می‌رفت نهادهای خدماتی با برنامه‌ریزی بهتر و ارتقاء زیرساخت‌ها، نقش پررنگ‌تری در این زمینه ایفا کنند.
